De grote tegenstelling die in deze film naar voren komt is dat de wereld van de doden levend lijkt en de wereld van de levenden juist dood. Ook in de karakters is de tegenstelling terug te vinden. Het lijkt of de personages blij zijn dat ze eindelijk uit de wereld van de levenden zijn bevrijd en nu feest kunnen vieren in de openheid van de wereld van de doden. De karakters in de wereld van de levenden zijn heel formeel, alles moet volgens de regels en vaste gebruiken gaan. Maar in de wereld van de doden lijken de beperkingen en regels niet meer te gelden. Het is er één groot feest. De personages stralen enorme energie uit. Dit in tegenstelling tot de wereld van de levenden, die er lusteloos en grimmig uitziet.
De onverwachte liefdesdriehoek tussen Victor, Emily en Victoria brengt Victor in een lastige positie. Omdat de bruiden allebei ‘mooi’ en lief zijn en ze alledrie een sympathiek karakters hebben, leef je enorm met ze mee. Victor is een sullige, maar goede jongen. Victoria weerspiegelt de onschuld zelf. En corpse bride Emily laat ook zien dat zij, een personages die in eerste instantie eng lijkt, een prachtig karakter weerspiegelt, waardoor je met haar mee gaat leven in de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten